Moskova

Öncelikle söylemem gerek ki Moskova soğuk bir yer. Hele benim gibi soğuktan hiç haz etmeyen biriyseniz gerçekten soğuk. Bu yüzden bu ülkeye illa gidecekseniz Mayıs-Ekim arası gitmenizi öneririm. Ben iș seyahati olduğundan tarihi seçme șansım olmadı ve Kasım ayında gittim. Bir gün 11 civarı ofise girdik kar yoktu, saat 15:00’te çıktığımızda her yer 30 santim karla kaplanmıștı. Tabi eğer soğuğu seviyorsanız bașka. Rusya uçak krizinden sonra Türk vatandașlarına vize uyguluyor. Ayrıca vizeniz olsa, hatta Rusya’nın çok önemli bir șirketinde çalıșsanız dahi 20-30 dakika arası giriș kapısında bekliyorsunuz. İșin ilginci az da olsa çıkıșta da bekliyor olușunuz.
Biz Vnukovo Havalimanı’na indik, Sheremetyevo ve 2 havalimanı daha var. Havalimanı ulașımı hakkında transfer kullandığımız için bir yorum yapamayacağım; Sheremetyevo Vnukovo
Bu linklerden inceleyebilirsiniz. Rusya’ya girerken size havalimanında bir kağıt veriyorlar ve bunu kaybetmemeniz gerekiyor. Çıkıșta tekrar geri veriyorsunuz. Moskova’da Korston Otel’de kaldık. Açıkçası otel bugüne kadar yurtdıșında kaldıklarımın en iyisiydi. Daha ucuza kesinlikle oteller bulabilirsiniz șansınızı deneyin. Ama konforum yerimde olsun çok da para vermeyeyim diyorsanız araștırmanıza gerek yok. İș seyahati olup grup halinde olunca pek fazla tek gezip șehri keșfetme șansınız olmuyor. Ben her seyahatimde yaptığım gibi yine Couchsurfing üzerinden insanlara mesaj attım. Bu șekilde de bana dönüș yapan 3 hatunla șehri gezdik. İlginç olansa hatunların yürümeyi așırı derecede sevmesiydi. Bir yere metro da var, ama yürüyerek de uzak değil diyelim, hatunlar yürümeyi seçiyordu. Ruslar genel olarak gezmeyi seven insanlar. Benim tanıștıklarım da en az 3 ülke görmüș kișilerdi. Çok ilginç olmasa da bu ülkelerin arasında Türkiye de var. Genelde tanıștığım insanlar Türklere karșı olumlu düșünceleri olan ve uçak krizine çok üzülen insanlardı.

Otele geldiğimiz ilk günler provalardan fazla dıșarı çıkma șansımız olmadı. Hatta oteldeki prova odasından bile çıkamadık. Sadece ikinci gün otel çevresini gezebildik. Yarıșmada elendik günler bize kaldı derken Finalde bir gösteri yapacağımızı öğrendik. Yine de 1 gün bize kaldı ve o gün de Moskova’da ve hayatımda en güzel ikinci eti yediğim Стейк Хаусisimli restorana gittim. Tabi yine Couchsurfing’te tanıștığım bir arkadașımla. Size de gitmenizi öneririm. Gösteriler bittikten sonra da ekip ve iș arkadașlarımla Arbat’a gittik.
Arbat, Moskova’nın İstiklal Caddesi. Oradaki Hard Rock Cafe’de arkadașımın koleksiyonu için rozet alırken tezgahtarla aramızda ilginç bir diyalog geçti. Ben Balalayka çalan bir ayı beğendim; tezgahtar da “o meșhur ayıdır eskiden sokaklarda vardı” dedi. Dedim “Türkiye’de de bir zamanlar vardı ayı. Yalnız dedim buradaki insanlar da metrodan çıkarken falan çok kaba olabiliyor”. Tezgahtar kız “Ben sokaktaki ayı derken onları kastettim zaten” dedi. Gerçekten de tanıștıklarım harici sokakta gördüğüm insanlar așırı kabaydı.
Moskova’da hava soğuk olmasından ve iș için gitmemden dolayı pek zevk alamadım. Eminim ki yazın daha keyifli olacaktır. Kremlin Sarayı çok merkezi bir yerde biz birkaç kez önünden geçtik ve mutlaka görmeniz gerekiyor. Onun dıșında Arbat’ı, Leninskiy Prospekt’i,Gorky Park’ı, Michurinskiy Prospekt’teki ismini hatırlayamadığım müzeyi mutlaka görmeniz gerekiyor. Ben bu saydığım yerlere genelde yürüyerek gittim, mesafeler çok uzak değil. Ayırca bu saydıklarım dıșında sizin de ilginizi çekebilecek yerler hep bu bölgelerde. Sadece yerler karlıyken ben birkaç kez düștüm. Bir yerime bir șey olmadı ama siz de dikkat edin derim.
Moskova’ya adını veren Moskva Nehri üzerinde Prechistenskaya caddesinden gözüken bir Kristof Kolomb heykeli var. Bunu bir Rus sanatçı ABD’ye satmak için yapmıș ancak ABD almayınca, Moskova’ya dikmișler. İlginç bir hikayeydi.